Stan podgorączkowy - Agnieszka Osiecka


Seweryn Krajewski
Stan podgorączkowy


Agnieszka Osiecka

Znam taki stan nad ranem na brzegach snu,
stan, można rzec - wyjątkowy,
ktoś, kogo nie kochałem, jest znowu tu
I słychać szept gorączkowy:

że mamy jeszcze czas,
że mamy siebie,
kto słyszał mówić pas,
kto? - tego nie wiem.

Znam taki stan o brzasku w godzinie zórz,
stan, można rzec - wyjątkowy,
ktoś, kto od lat nie zasnął, jest znowu tuż,
i słychać szept karminowy,

że mamy jeszcze noc,
że mamy siebie,
kto słyszał burzyć most,
Kto? - tego nie wiem.

Znam taki stan po nocy, nim zadrży wiatr,
stan, można rzec - wyjątkowy,
ktoś, kto mnie nie zaskoczy, jest blisko tak,
że czuję żal migdałowy,

że nic nie było wszak,
że nic nie będzie,
kto, kto to złamał tak,
Te dwie gałęzie?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz