Wojciech Młynarski - Twoja mała Radość
Drżący od emocji,
środkiem lokomocji,
co się w skrócie zwał D.O.K.P.
sunął człek ochoczo,
aż stęsknionym oczom
w parę chwil ukazywała się
Mała stacja Radość
bzu majowa biel,
twoja mała Radość
twych wagarów cel,
bufet z oranżadą,
twoja mała Radość
najweselsza stacja w PRL...
Płynie czas zazdrosny,
dzieci twe porosły,
córka wielka, syn - chłop co się zwie,
oszronioną skroń masz,
rzadko się oglądasz
tam, gdzie pośród drzew uśmiecha się
Mała stacja Radość…
W końcu nie wiem czemu
ważnych sto problemów
rzucasz precz, boś uczuciowy dość,
w podróż ruszasz z tremą,
a tu napis „Remont",
remont stacji Radość - to jest coś!
Ma być nowa Radość,
Radość, że o jej,
całkiem niepodobna
do Radości twej,
ma być Radość większa
i nowocześniejsza,
a przez jakiś czas nie będzie jej.
1984
Drżący od emocji,
środkiem lokomocji,
co się w skrócie zwał D.O.K.P.
sunął człek ochoczo,
aż stęsknionym oczom
w parę chwil ukazywała się
Mała stacja Radość
bzu majowa biel,
twoja mała Radość
twych wagarów cel,
bufet z oranżadą,
twoja mała Radość
najweselsza stacja w PRL...
Płynie czas zazdrosny,
dzieci twe porosły,
córka wielka, syn - chłop co się zwie,
oszronioną skroń masz,
rzadko się oglądasz
tam, gdzie pośród drzew uśmiecha się
Mała stacja Radość…
W końcu nie wiem czemu
ważnych sto problemów
rzucasz precz, boś uczuciowy dość,
w podróż ruszasz z tremą,
a tu napis „Remont",
remont stacji Radość - to jest coś!
Ma być nowa Radość,
Radość, że o jej,
całkiem niepodobna
do Radości twej,
ma być Radość większa
i nowocześniejsza,
a przez jakiś czas nie będzie jej.
1984
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz