Byłeś we śnie tylko - Bogdan Loebl

Mira Kubasińska
Byłeś we śnie tylko

Bogdan Loebl

Gdy dziś napisałam na szybie twe imię
To lód, niby w słońcu, roztopił się, spłynął
I róża pod oknem na śniegu zakwitła
Choć w zimie nie kwitnie

Gdy dziś wymówiłam w pokoju twe imię
To w domu, każdy przedmiot je echem odmienił
I słowik pod oknem na drzewie zaśpiewał
Choć w zimie nie śpiewa

A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma
Że czasem już myślę - we śnie byłeś tylko
Lecz wszystko zaprzecza
Tobie szumią drzewa, rosną kwiaty na śniegu
Tobie słowik śpiewa

Gdy dziś pomyślałam w ogrodzie twe imię
I klon, niby wiosną, obsypał się liśćmi
I jabłoń na ścieżkę rzuciła ci owoc
Choć w zimie nie rodzi

A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma
Że czasem już myślę - we śnie byłeś tylko
Lecz wszystko zaprzecza
Jabłonie, czereśnie, moje kwiaty w ogrodzie
Ścięte mrozu mieczem