Nasze ognisko - Andrzej Bursa

Leszek Długosz, Miki Obłoński - Nasze ognisko

Andrzej Bursa

Roznieciliśmy nasze ognisko
By odgrodzić swoje wieczory
Od ludzi wszystkich jak od chorób
Niech się kołysze, niech błyska
Niech złote śpiewają iskry
W naszym ognisku...

Siedzimy wieczorami
Coś niedobrze się dzieje
Płomień gaśnie, ciemnieje
Kopeć oczernił pokój
Pyta żona: co ci kochany?
-  A daj mi spokój...

Ja wiem czemu smutno, mój drogi
My lubimy bardzo czworonogi
Zwierzę najlepszy przyjaciel
Już na ulicy jestem jednym skokiem
Przemierzam całe miasto szerokie
Wracam
Z ogromnym kotem pod pachą 

Siedzimy wieczorami

Coś niedobrze się dzieje

Kot straszy bursztynowym okiem

Płomień gaśnie, ciemnieje

Przeglądamy... malarstwo włoskie...

Rany boskie jak nudno, rany boskie...

No - mówię -  rady nie ma

Widać się do siebie nie nadajemy

Koniec z naszym ogniskiem

Ale sprośmy na ostatek

Wszystkich naszych kamratów

Ze szkolnej ławy, z popijawy 

Zrobimy zabawę...

Przyszli goście
Każdy opowiada
Barwna talia się układa
Z prostych opowieści
Chwalimy życie z całej mocy
Śpiewamy pieśni do północy...

Pierwsza, goście już za progiem
No i cóż moja droga
I nam trzeba zabierać walizki
Ale popatrz, popatrz
Jak się kołysze i błyska
Wielkim ogniem, słoneczną iskrą
Nasze ognisko
I nasz kot jest bardzo piękny
Z tym bursztynowym okiem