Księżyc frajer - Agnieszka Osiecka

Jarema Stępowski
Księżyc frajer

Agnieszka Osiecka

Skończona robota,
bo to dziś sobota,
rejwach w gołębnikach,
piwko po sklepikach,
malowane lale
idą w Polskę szaleć,
wieczór już "Pod Karpiem"
za kieszenie szarpie.

Zabawy nie ma, nie ma, choć płacone,
i nie kołysze knajpa się jak okręt,
zabawa jeszcze będzie, siadaj koleś,
zaczekaj, niech no przyjdą chłopcy z Mokrej.

Przyjdą obojętnie,
piwko - bardzo chętnie,
siądą ładnie, grzecznie,
krawat - niekoniecznie,

patrzą, jakiś frajer
Kaśce wstawia bajer,
mowę zakładają:
zjeżdżaj stąd jak zając.

Zabawa będzie, zjeżdżaj stąd frajerze, och ty!
Bo zakołysze knajpa się jak okręt,
a ty pod stołem w żłobie będziesz leżeć,
bo nie lubiłeś słuchać chłopców z Mokrej,

No i frajer leży,
tam, gdzie się należy
Kaśka tańczy z Lolkiem,
księżyc świeci w oknie,
robi do niej oko,
hej księżycu blady,
jej nie weźmiesz na to,
zjeżdżaj stąd fajtłapo.

Urodę twoją może nadwyrężyć, och ty!
I zakołysze knajpa się jak okręt,
bo co też ma do Kaśki frajer księżyc,
jak ona nasza Kaśka - chłopców z Mokrej...