Wieczorna kabała
Jacek Kasprowy
Wiatr potrąca struny trzcin
Słońce już zapada w mgły
Oczy dziewczyny rzuciły sieć
Złapią, nie złapią
Pleć się wróżbo, pleć
Pół serio, a pół żartem
Cyganki słuchasz słów
Zmierzch kładzie swoje karty
Na kocu leśnych mchów
Nim przebrzmią słowa wróżby
Wypełni się twój los
Nie uśniesz, no bo któż by
Mógł usnąć w taką noc
Miłość to pajęczyna
Miłość to domek z kart
Lecz chłopiec i dziewczyna
Budują z nich swój świat
Dwa niespokojne serca
Kabały łączy moc
Pół żartem, a pół serio
Rozmarza ich ta noc
Snuje się ogniska dym
Wiatr zabłąkał się wśród trzcin
Oczy dziewczyny pełne są gwiazd
Chcesz je wyłowić
Jużeś w sieci wpadł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz