Seweryn Krajewski
Kto kochał raz
Daniel Wyszogrodzki
Kto odejdzie raz, może jeszcze wrócić
Zdążysz ukryć twarz, zdążysz się odwrócić
Zostanie smutek i tylko smutek
Ostry jak nagły serca głód
Wiatr, co zwala z nóg
Smutek i ty
Kto powrócił raz, może znowu odejść
Czujesz w ustach piach, czujesz ciężar powiek
Zostanie smutek i tylko smutek
Ciemny jak cienie czarnych chmur
Noc, co zeszła z gór
Smutek i ty
Bo kto już kochał raz
Tylko raz z całych sił
Ten nie ma żadnych szans
Choćby sto wiosen żył
Bo kto już kochał raz
Aż do utraty tchu
Ten będzie w oczach gasł
I cierpiał chłód
Przez wiele zim, wiele zim
Kto utraci raz, będzie zawsze czekać
Zatrzymujesz czas i zaglądasz w przepaść
Zostaje smutek i tylko smutek
Ostry jak nagły serca głód
Wiatr, co zwala z nóg
Smutek i ty
Kto kochał raz
Daniel Wyszogrodzki
Kto odejdzie raz, może jeszcze wrócić
Zdążysz ukryć twarz, zdążysz się odwrócić
Zostanie smutek i tylko smutek
Ostry jak nagły serca głód
Wiatr, co zwala z nóg
Smutek i ty
Kto powrócił raz, może znowu odejść
Czujesz w ustach piach, czujesz ciężar powiek
Zostanie smutek i tylko smutek
Ciemny jak cienie czarnych chmur
Noc, co zeszła z gór
Smutek i ty
Bo kto już kochał raz
Tylko raz z całych sił
Ten nie ma żadnych szans
Choćby sto wiosen żył
Bo kto już kochał raz
Aż do utraty tchu
Ten będzie w oczach gasł
I cierpiał chłód
Przez wiele zim, wiele zim
Kto utraci raz, będzie zawsze czekać
Zatrzymujesz czas i zaglądasz w przepaść
Zostaje smutek i tylko smutek
Ostry jak nagły serca głód
Wiatr, co zwala z nóg
Smutek i ty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz