Łagodne światło świtu
Wojciech Młynarski
Łagodne światło świtu na firance zakwita
Że kochasz mnie, w twych oczach czytam
Spokojnie serce moje, już zmierzchów się nie boję
Bo wszystkie troski i niepokoje
Od dzisiaj będę dzielić na dwoje
Spokojnie moje serce
Siedem strun daj piosence
Niech na nich miłość arie gra
A skąd ta pewność wspaniała
Ogromna jak ziemia cała
Że to miłość prawdziwa, skąd ja wiem
Z wielkim pytaniem tym
Pójdziesz dziś, tak jak ja
Przez miasta dym
A w labiryncie szarości
Stanie się chwila jasności
I poczujesz, że serce drogę zna
Drogę pokaże ci Ariadna twa
Nić moją trzymasz w dłoni
Obrazy: Louis Treserras
Wojciech Młynarski
Łagodne światło świtu na firance zakwita
Że kochasz mnie, w twych oczach czytam
Spokojnie serce moje, już zmierzchów się nie boję
Bo wszystkie troski i niepokoje
Od dzisiaj będę dzielić na dwoje
Spokojnie moje serce
Siedem strun daj piosence
Niech na nich miłość arie gra
A skąd ta pewność wspaniała
Ogromna jak ziemia cała
Że to miłość prawdziwa, skąd ja wiem
Z wielkim pytaniem tym
Pójdziesz dziś, tak jak ja
Przez miasta dym
A w labiryncie szarości
Stanie się chwila jasności
I poczujesz, że serce drogę zna
Drogę pokaże ci Ariadna twa
Nić moją trzymasz w dłoni
Obrazy: Louis Treserras
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz