Wojciech Młynarski
Srebro najczulszych słów, milczenia złoto,
nadziei wielki szmaragd, ciężką forsę wart,
korale tęsknoty, perły łez –
panowie – oto ma stawka rzucona dziś
na jedną jedyną z kart...
Bo ja, jak gram to gram,
mnie nie wstrzymasz namową ni siłą,
a dziś zagrać chcę – było nie było –
o twą miłość...
Bo ja niewiele dbam o złe wróżby na ziemi i niebie,
czy to dobrze, czy źle, nie wiem, nie wiem,
gram o ciebie...
Chcę być bogata, choć przez chwilę,
chcę bogata być,
w kasynie świata nie umiem tkwić,
niby widz, bierny widz.
I to wiem, ten system mam,
czy do szczęścia daleko, czy blisko,
kiedy kocham – gram o wszystko!
A gdy przegrywam, to nie bywam smutna,
a kiedy myślą wracam do minionych chwil,
z goryczą nie wymazuję ich z pamięci płótna –
przynajmniej mi o coś szło, przynajmniej się miało styl...
Bo ja, jak gram to gram...
CODA: I ty bądź taki sam,
czy do szczęścia daleko, czy blisko,
kiedy kochasz – graj o wszystko...
1983
Obrazy: Fulvio De Marinis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz