Kolęda rozsianych po świecie
Jacek Cygan
Dla tych w śniegach po wiek
Dla tych na brzegach dwóch rzek
Dla tych za morzem spokojnym jak ptak
Gada nasz stół, kutia i karp
Dla nich opłatek bielutki jak mróz
Dla nich nasz dom, kolęda i noc
Dla tych w grzechu po śmierć
Dla tych w powrozach na dnie
Dla tych, co garb swój dźwigają jak schron
Prostych i złych, zdartych przez los
Dla nich żytniówki kubeczek i chleb
Ciepły nasz dom, kolęda i sen
Dla tych w drodze po kres
Dla tych niczyich jak pies
Dla tych rozsianych po świecie jak śnieg
Braci zza gór, zza mórz i zza rzek
Dla nich nasz smutek, nadzieja i moc
Ciepły nasz dom, kolęda i noc
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz