Nie chcę czekać - Wojciech Młynarski

Ewa Śnieżanka
Nie chcę czekać

Wojciech Młynarski

Kto mnie zna, kto mnie zna chociaż trochę, ten wie
Że nie tak łatwo rozgniewać mnie
Ale wie, kto mnie zna, że potrafię być zła
Gdy ktoś nie może pojąć, że ja

Nie chcę czekać na wielkie szczęście, grzecznie czekać
Bo to wielkie szczęście najczęściej z przyjściem zwleka
Nie ma co, sama znajdę to, co jest szczęściem w zwyczajnym dniu
Gonię, mknę, aż dopadnę je ile w piersiach tchu, ile tchu
Ludzie mówią mi: "Nie wywołuj wilka z lasu"
A ja nie chcę czekać i tyle nie mam czasu

Kto mnie zna, kto mnie zna chociaż trochę, ten wie
Że świat już nieraz oszukał mnie
Ale tkwi we mnie i krzepi mnie wiara ta
Że spotkam kogoś, kto tak jak ja

Nie chce czekać na wielkie szczęście, grzecznie czekać
Bo to wielkie szczęście najczęściej z przyjściem zwleka
Ktoś jak ja szuka tuż o krok swego szczęścia od tylu dni
Poznam ten niecierpliwy wzrok - kto tak patrzy, nie umknie mi
Bo spojrzenie celne ku niebu spod mych powiek
Pomknie jak rakieta systemu człowiek-człowiek...