Sofia Rotaru - Лаванда
В нашей жизни все бывает
И под солнцем лед не тает
И теплом зима встречает
Дождь идет в декабре
Любим или нет, не знаем
Мы порой в любовь играем
А когда ее теряем
Не судьба, говорим
Лаванда, горная лаванда
Наших встреч с тобой синие цветы
Сколько лет прошло, но помним я и ты
Лето нам тепло дарило
Чайка над волной парила
Только нам луна светила
Нам двоим на земле
Но куда ушло все это
Не было и нет ответа
И теперь как две планеты
Мы с тобой далеки
Lawenda
W naszym życiu tak już bywa:
Nawet w słońcu lód nie spływa,
Zima ciepłem nas okrywa,
W końcu grudnia pada deszcz.
Czy to miłość jest - nie wiemy,
Ale zawsze jej pragniemy,
Gdy opuszcza nas, wchodzimy
W pełne smutku noce, dnie.
Lawenda,
Górski kwiat, lawenda...
Spotkań naszych kwiat,
Dziś zasnuty mgłą.
Lawenda,
Miły kwiat, lawenda...
To już tyle lat,
Lecz pamiętamy wciąż.
Lato ciepłem nas darzyło,
Biała mewa się wznosiła,
Miłość serca dwa łączyła,
W szczęściu nam upływał czas.
Przeminęły już, niestety,
Dni radosne, dni pamiętne,
Dzisiaj my jak dwie planety,
Dal ogromna dzieli nas.
Karen Margulis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz