Mirosław Czyżykiewicz
Jańcio
Krzysztof Cezary Buszman
Gdybyś wtedy powiedziała
Tak jak człowiek do człowieka
To bym może tak nie siedział i nie czekał
Jak na boskie zmiłowanie
Że się cud za chwilę stanie
I poczuję w losu sidłach, ze mam skrzydła
Tylko poszedłbym przed siebie
I na życie w życia gniewie
Już donosów nie donosiłbym do losu
To bym może znalazł wiedzę
W mądrych i uczonych księgach
A tak na tej ławce siedzę jak włóczęga
Dziś nie pytam co mam robić
Ani też co będzie potem
Trudniej niańczyć, łatwiej dobić jest sierotę
Właśnie tak, niech to szlag
Byle gdzie, byle jak
Z byle kim, w byle co
Z byle kim, aż na dno
Gdybyś wtedy powiedziała...
Gdybyś wtedy, tak dziś czuję
Wyciągnęła do mnie ręce
Powiedziała: zasługujesz na coś więcej
Fot. M. Czyżykiewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz