Zagubić się, zagubić - Jonasz Kofta

Alicja Majewska
Tomasz Stockinger
Zagubić się, zagubić

Jonasz Kofta

– Czy pani czegoś szuka?
– Tak, proszę pana
– Ja też często coś gubię
To mój dramat
– Parasole?
– Zgadła pani
Dziennie trzy
A pani co zgubiła?
– Już nie wiem
Może łzy?
– Przepraszam
Ja nie chciałem
– Wiem
Nic nie szkodzi
– Ten nastrój
Na każdego przychodzi
– A na pana?
– Dość często
– Czy jest powód?
– Chyba nie
A czemu pani pyta?
– Bo pan zapytał mnie

Zagubić się, zagubić
Polubić to, polubić
Najprostszy
Na samotność lek
Zagubić się, zagubić
Wśród innych
Dziwnych ludzi
Zatrzymać choć na chwilę
Czasu bieg

– Czy czeka ktoś
Na panią?
– Nie, proszę pana
– Ma pani chwilę
Dla mnie
Może dla nas
– Pan jest miły
– Cóż, dziękuję
Mała kawa?
– Czemu nie
– Ja z panią
Pani ze mną
– I wszystko jedno gdzie

Zagubić się, zagubić
Wśród innych
Dziwnych ludzi
Zatrzymać choć na chwilę
Czasu bieg
Zagubić się, zagubić
Polubić to, polubić
To dosyć
Niebezpieczna gra

Zagubić się, zagubić
Odnaleźć się
W kimś drugim
Możliwość taką przecież
Dano nam

Obrazy: Claude Theberge