Czekaj mnie, wypatruj mnie - Andrzej Kuryło

Halina Kunicka
Czekaj mnie, wypatruj mnie

Andrzej Kuryło

Czekaj mnie, wypatruj mnie
Powrócę nim śniegi stoczą się z chmur
Czekaj mnie, wyglądaj mnie
Wróż z wosku, łabędzich piór
Czekaj mnie, wypatruj mnie
Mój portret w pamięci ukryj na dnie
W radości i w czasie klęski
W opiece mnie zawsze mniej

Czekaj mnie zawsze tak jakbym już
Otworzyć miała drzwi
Jak się czeka nad morzem szumiącym
Na wstający świt
I wypatruj mnie w nocy rozłogach
I w zaułkach zwykłych dni
Jak na całym tym świecie nikogo
Nie wyglądał nikt

Czekaj mnie, wypatruj mnie
Na łąkach bukiety rozrzuć na znak
Czekaj mnie, wyglądaj mnie
Nim zwiędnie niejeden kwiat
Czekaj mnie, wypatruj mnie
I drogę w bezdrożach wskazuj we mgle
Niech pamięć twa niczym glejt
ochrania mnie w dobie złej

Czekaj mnie, zawsze tak jakbym już
Otworzyć miała drzwi
Jak się czeka, gdy nocą bezsenną
Nie przychodzi świt
I wypatruj mnie wtedy gdy nawet
Krąg przyjaciół z ciebie drwi
Jak na całym tym świecie
Nikogo nie wyglądał nikt

Obraz: Kim English