Melodyjka zwiewna - Andrzej Bianusz

Jerzy Połomski
Melodyjka zwiewna

Andrzej Bianusz

Graj, muzyczko, pomóż nam tu żyć
Melancholii połóż kres
Powiedz o tym, jak by mogło być
A nie o tym, co dziś jest

Niech jak domek z kart
Nutki złożą się
W taki świat, co życia wart
I w którym nie jest źle

Melodyjka zwiewna
Z kilku nutek takt
To pociecha pewna
Innych dzisiaj brak

Bo dosięga serca
Kilka nutek tych
Ale co muzyczka biedna
Może dziś

Obiecanka śmieszna
Nutka, którą znam
Niedorzeczna, wierna
Tak potrzebna nam

Bo dosięga sedna
Kilku nutek myśl
Ale co muzyczka biedna
Może dziś

Tyle wielkich planów padło już
Każdy miał symfonią być
Już dziesięcioleci na nas kurz
No i coraz trudniej żyć

Czasu marny żart
Naszym życiem jest
I kolejny domek z kart
Muzyczka stawia gdzieś

Melodyjka zwiewna...

Bo dosięga sedna
Kilka nutek tych
Ale co muzyczka biedna
Może dziś

Bo dosięga serca
Kilka nutek tych
Ale co muzyczka biedna
Ale co muzyczka biedna
Może dziś? Nic...

Obrazy: Rajka Kupesic