Edward Hulewicz
Wysokie niebo
Zbigniew Adrjański, Zbigniew Kaszkur
Krótszy dzień, mniejszy świat
Rośnie cień moich lat
Coraz częściej myśli wiodą
Do miejsc, gdzie młodość
Gdzie niezmienne wciąż
Wysokie niebo nad przestrzenią łąk
Nad żółtą strzechą, którą miał mój dom
Spacery z matką gdzieś pod niebem tym
Bocianie gniazdo i z komina dym
Inny świat, nowe dni
W nich od lat jesteś ty
Kocham ciebie i to jest szczęście
Lecz coraz częściej
Widzę pejzaż ten
Wysokie niebo nad przestrzenią łąk...
Klucz dzikich gęsi wśród jesiennej mgły
I miłość pierwsza z moich szkolnych dni
Skrzypiący żuraw i wiśniowy sad
I ścieżka, którą wyruszyłem w świat
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz