Myślałam, że ciebie już nie ma - Bogdan Loebl

Lora Szafran
Myślałam, że ciebie już nie ma 💗

Bogdan Loebl

A myślałam, że ciebie już nie ma
A myślałam, że już zapomniałam
I ujrzałam cię wśród połonin
W małej cerkwi w ruskiej ikonie

Twoje oczy patrzyły z ikony
Twoje włosy to były i usta
I do ciebie w obłoków ustach
Drzewa szły nad strumienia lustrem

Teraz już wiem - wiecznie byłeś
Teraz już wiem - będziesz wszędzie
Teraz już wiem w dzień i w nocy
Będę żyła w najpiękniejszym obłędzie

A myślałam, że ciebie już nie ma
Że zostałeś za rzeką, za borem
Że już mogę spokojnie spać
I ujrzałam cię znowu wczoraj

A myślałam, że ciebie już nie ma
A myślałam że już zapomniałam
I ujrzałam cię wśród połonin
W małej cerkwi w ruskiej ikonie

Twoje oczy, twoje włosy
I do ciebie drzewa szły
Nad strumienia lustrem

Teraz już wiem - zawsze byłeś
Teraz już wiem - będziesz wszędzie
Teraz już wiem, w dzień i w nocy
Będę żyła w najpiękniejszym obłędzie

A myślałam, a myślałam, a myślałam
Że ciebie już nie ma

Ze "Śpiewnika Nahornego"

Fot. L. Szafran, W. Nahorny