Wszystko już było - Jacek Cygan

Ryszard Rynkowski
Wszystko już było prócz nas

Jacek Cygan

Kiedy został sam, patrzył w stronę drzwi
A w pokoju świt przepływał przez dym
Nie opowiem wam, jak się podle czuł
Tak naprawdę wył gdzieś w środku tu

Potem długo grał by zagłuszyć ból
A saksofon drżał i płakał w dymie nut
I było tak banalnie jak w filmie, który grał
I tylko serce durne nie chciało roli grać

Wszystko już było prócz nas
Sny kopiowane od lat
Jak tu odcisnąć swój ślad
Gdy tych wolnych miejsc coraz mniej

Wszystko już było prócz nas
Sny kopiowane od lat
Jak tu odcisnąć swój ślad
Gdy twa każda myśl, każda myśl już była

Przed oczami miał tamten wielki film
Kiedy Hackman grał przez chwilę czuł się nim
I było tak jak w kinie gdyby nie głupia myśl
Że stąd nie można było po filmie w życie wyjść

Wszystko już było prócz nas…

Wszystko już było prócz nas
Sny kopiowane od lat
Jak tu odcisnąć swój ślad
Gdy tych wolnych miejsc, wolnych miejsc coraz mniej

Wszystko już było prócz nas
Sny kopiowane od lat
Jak tu odcisnąć swój ślad
Jak zostawić coś, czego już nie zetrze czas