Agnieszka Osiecka
Jednak do pary
Nim przyszedłeś, to wierz mi, że
kilku panów kochało mnie.
Nie oddałam im ręki, choć śpiewali piosenki.
No tak, no tak, to fakt.
Mogłam zostać doktorem,
Lecz przyszedłeś nie w porę...
I we dwoje jesteśmy na świecie
i choć mogłoby piękniej być,
to przecież, to przecież, to przecież
nie mogę bez ciebie żyć.
Tak nas mało, a jednak do pary,
więc choć mogłoby piękniej być,
to przecież czy Kutno, czy Paryż,
nie mogę bez ciebie żyć.
Ożeniłem się wcześnie zbyt,
nawet datę wymienić wstyd.
Nie zrobiłem kariery,
Chociaż zamiar był szczery,
No tak, no tak, to fakt.
Choć wróżyli mi przyszłość,
popatrz, na co nam przyszło...
Że we dwoje jesteśmy na świecie
i choć mogłoby piękniej być,
to przecież, to przecież, to przecież
nie mogę bez ciebie żyć.
Tak nas mało, a jednak do pary,
więc choć mogłoby piękniej być,
to przecież czy Kutno, czy Paryż,
nie mogę bez ciebie żyć.
Krystyna Sienkiewicz i Piotr Fronczewski
Krystyna Konarska i Robert Polak
Obrazy: Sara Moon
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz