Jak być kobietą - Jonasz Kofta

Ewa Ziętek - Jak być kobietą

Jonasz Kofta

Szukam mężczyzny, spotkałam kogoś.
Sama subtelność od stóp do palcy,
Ale tam w środku było ubogo.
Nawet na tydzień nie starczy.
Nie chciałam odejść,
Chciałam walczyć.
Niestety harcerz i narcyz

Twardy zawodnik był ten drugi,
twarz pokerzysty zdecydowanie
O seksualne swe zasługi dbał,
kiedy czas miał na nie.
Myślałam dobrze wybrałam.
Niestety na szczeblu działacz.

Jak być kobietą, jak się ocalić 
W świecie, gdzie niknie różnica płci.
Pytam co wieczór, znów przyszło rano.
Noc ze mnie drwi.
Jak być kobietą zawsze ta samą, 
Wierną, niewierną, czułą, zdradliwą.
Tysiące ról mi przypisano, 
Zabrano tylko miejsce na miłość.

Jak być kobietą, jak być kochaną, 
Kopciuszkiem w jednym pantofelku.
Emancypację w zamian mi dano, 
Jestem świadomą obywatelką!
Jak być kobietą, jak być kochaną, kochanką, żoną
I jeszcze tym, tym co jest tajemnicą samą.
Do czego trudno znaleźć rym.

Nie wiem, nie wiem, tylko tęsknota nie chce usnąć.
Wystarczy by wśród kwietnych alej
Kwiat jaśminowy twarz mi musnął.
Szukam, znajduję, znalazłam, mam.
Niestety cham.

Ostatni to był wspaniały okaz,
Inteligencja, wdzięk, uroda.
I pokochałam, łatwo pokochać.
Do dzisiaj myślę, szkoda.
Dlaczego z tego nic nie wynika,

Jak być kobietą, jak być kochaną.
Z różą we włosach biec do Romea.
Wokoło w beton obmurowano.
Rozpacz i nieład.
Jak być tym, po co przyszłam na świat.
Jak być , pozostać tym kim się jest.
Kto mi to zabrał, kto mi to skradł.
Pytam się u kres.
Jak dawać miłość i jak ją brać.
Wystarczy zajrzeć do podręcznika.
A ja się pytam? !
Dlaczego z tego nic nie wynika!)