12 krzeseł - 1933 |
Adolf Dymsza - Po co, po co?
Marian Hemar
Jako sceptyk – sybaryta
Co wyraźnie po mnie znać
Ubóstwiam jeść do syta
I osiem godzin spać
Więc się pytam dziś, czy aby
Jakikolwiek sens to ma
Że ktoś jest z głodu słaby
Niewyspany tak jak ja
Ach po co, po co
Tak się męczyć dniem i nocą
Szczęście, majątek – pic
Na co, na co, o nadaremna praco
Jakoś nie widać nic
Z tem szczęściem jest to samo wciąż
Do ostatniego tchu
Ty go szukasz tu, to ono tam
Ty tam, to ono tu
Po prostu pułapka
Zabawka, ciuciubabka
Mówię to, entre nous
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz