Po co, po co - Marian Hemar

12 krzeseł - 1933

Adolf Dymsza - Po co, po co?

Marian Hemar


Jako sceptyk – sybaryta
Co wyraźnie po mnie znać
Ubóstwiam jeść do syta
I osiem godzin spać

Więc się pytam dziś, czy aby
Jakikolwiek sens to ma
Że ktoś jest z głodu słaby
Niewyspany tak jak ja

Ach po co, po co
Tak się męczyć dniem i nocą
Szczęście, majątek – pic
Na co, na co, o nadaremna praco
Jakoś nie widać nic

Z tem szczęściem jest to samo wciąż
Do ostatniego tchu
Ty go szukasz tu, to ono tam
Ty tam, to ono tu

Po prostu pułapka
Zabawka, ciuciubabka
Mówię to, entre nous

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz