Christian Schloe |
Tadeusz Woźniak
A ty się Ziemio nie bój
Ernest Bryll
Lecieliśmy nad ziemią, trzymając się cudów
Balon był rozdęty, pełny siebie, tłusty
Błota, płoty i słoty - my prosto do nieba
Balon był rozdęty, bo duł Wicher Święty
A ty się, Ziemio, nie bój
Przecież my żyjemy...
Chodź, zamówimy siebie
W tym wytwornym sklepie
Za chwilę podadzą nas pięknie przybranych
I za kołnierz z tego sklepu wyprowadzą
Choć przedtem nas wybrali z milionów krasnali
A ty się, Ziemio, nie bój...
Kto odcedzi co nasze, co z innym zlepione
Co naprawdę stworzone, a co doczepione
Bo jeżeli co z nas było, tylko to z nas było
Co trwało tylko tym, co się zlepiło...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz