Wiem, że jesteś - Roman Sadowski

Irena Santor - Wiem, że jesteś

Roman Sadowski

Nad głęboką wodą, nad wodą bez dna
Chodził stary księżyc z długą, rudą brodą
Chodził stary księżyc, chodziłam i ja
Prawie do białego dnia

Na zielonym brzegu, na brzegu wśród brzóz
Szukał ze mną księżyc śladu cienia twego
Szukał ze mną księżyc i tutaj, i tu
Wśród gęstwiny pustych dróg

Gdzieś, nie wiem, nie wiem gdzie
Ta noc ukryła cię
Może cię zaklęła w kwiat
Może w liść, może w ciepły wiatr

Nad głęboką wodą, nad wodą bez dna
Chodzi stary księżyc z długą, rudą brodą
Czasem nią potrąca o ciszę wśród drzew
I w gałęziach nuci śpiew

Czas, wciąż przesuwa czas
Wśród chwil paciorki gwiazd
Coraz bliżej szary świt
Tylko wciąż coraz dalej ty

Nad głęboką wodą, nad wodą bez dna
Jutro znowu będzie księżyc z długą brodą
Znowu za mną pójdzie na dobre i złe
Na nieznany jeszcze brzeg

I będziemy chodzić w tym śpiewie wśród brzóz
W niepokoju serca i w popłochu godzin
Bo ja wiem, że jesteś, że musisz gdzieś być
Bez nadziei trudno żyć...