Tadeusz Faliszewski - Charmaine
Andrzej Włast
Peruki białe, niby śnieg
Krynolin miękkie tło
Markizów i pasterek wiek
Stylowy świat Watteau
Niejedną znał prastary park
Pieśń całowanych warg
Nazywał ją słodkiem imieniem
Charmaine, o Charmaine
I była mu słońca promieniem
Charmaine, Charmaine, Charmaine
Gdy czułym otaczał ramieniem
Charmaine, Charmaine, Charmaine
Swą miłość mu dawała zwiewna, jak sen
Markiza, kochanka, Charmaine
Lecz serca cnych markizów drwią
Stęsknione ciągłych zmian
Przeklina dziewczę dolę złą
Bo inną kocha pan
Zaś kiedy przyjdą wiosny dni
Pasterka o nim śni
Nazywał ją słodkiem imieniem
Charmaine, o Charmaine
I była mu słońca promieniem
Charmaine, Charmaine, Charmaine
Jean Antoine Watteau
Gratuluję klasy i dziękuję. Rozgłaszam i podaje link do tego uroczego zakątka.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam elizka seniorka
Bardzo dziękuję! Także za to, że dzięki temu wpisowi trafiłam na ciekawy blog. Tym bardziej, że ja też już mocno zaawansowana seniorka. Serdecznie pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń