Maryla Rodowicz
Więc kto
Agnieszka Osiecka
Więc kto, kto jak nie my
W zielone oczy szkolnych bogiń
Wierzył święcie
Więc kto, kto jak nie my
Na szklane góry, szklane progi
Gnał za szczęściem
Więc kto, kto jak nie my
W połowie którejś tam podróży
Nagle stanął
Więc kto, kto jak nie my
Ze środka czarnej, nocnej burzy
Krzyknął "mamo!"
I kto odstawi w końcu miecz i pług
I kto odpocznie, jak odpoczął Bóg
I kto zgromadzi wszystkie dzieci swe
I w noc zaśpiewa im cichutko, że
Że ktoś, ktoś tak, jak my
W zielone oczy szkolnych bogiń
Wierzył święcie
Że ktoś, ktoś tak, jak my
Na szklane góry, szklane progi
Gnał za szczęściem
I kto….
Że kto z kolegą dzielił chleb na pół
I kto budował własny pierwszy stół
I kto w muzykę wierzył, deszcz i wiatr
I kto na głowie chciał postawić świat
Więc kto, więc kto
Więc kto
Agnieszka Osiecka
Więc kto, kto jak nie my
W zielone oczy szkolnych bogiń
Wierzył święcie
Więc kto, kto jak nie my
Na szklane góry, szklane progi
Gnał za szczęściem
Więc kto, kto jak nie my
W połowie którejś tam podróży
Nagle stanął
Więc kto, kto jak nie my
Ze środka czarnej, nocnej burzy
Krzyknął "mamo!"
I kto odstawi w końcu miecz i pług
I kto odpocznie, jak odpoczął Bóg
I kto zgromadzi wszystkie dzieci swe
I w noc zaśpiewa im cichutko, że
Że ktoś, ktoś tak, jak my
W zielone oczy szkolnych bogiń
Wierzył święcie
Że ktoś, ktoś tak, jak my
Na szklane góry, szklane progi
Gnał za szczęściem
I kto….
Że kto z kolegą dzielił chleb na pół
I kto budował własny pierwszy stół
I kto w muzykę wierzył, deszcz i wiatr
I kto na głowie chciał postawić świat
Więc kto, więc kto
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz