Samotna droga - Jadwiga Urbanowicz


Wiesława Drojecka
Samotna droga

Jadwiga Urbanowicz

Gdy smutku wiatr gasi gwiazdy zmęczone
Czekania znak wypisuje mu świt

Czy to ty wołasz mnie na rozstajach
Czy to ty krążysz co dzień w zaułku mych snów
Czekam cię, gdy się wieczór dopala
I gdy budzi się dzień, który naszym miał być

Czy to ty znów nadchodzisz jak dawniej
Pukasz w drzwi, znów usłyszę twój głos
Tylko wiatr krąży w smugach latarni
Po ulicy pustej jak noc

Dzisiaj ja nie zawołam cię więcej
Dziś już ja nie rozerwę milczenia tych lat
Słowa są niby drzwi niedomknięte
Poprzez które w mój dom chłód przenika i żal

Wezmę dziś w moją drogę samotną
Okruch dni, które wciąż miały trwać
Lecz nie ty dziś zapukasz w me okno
Tylko liść jesienny i wiatr...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz