Przed siebie pobiec choć raz
Krystyna Giżowska
Przed siebie pobiec choć raz
Andrzej Kosmala, Andrzej Sobczak
Żyjesz tak, jak za piecem
Niby już masz, co chcesz
Pajdę czarnego chleba z masłem jesz
Wieczorem syty zdarzeń
Uciekasz gdzieś do marzeń
I żyjesz po cichu
Spójrz do lustra
Jak długo tak chcesz żyć
Zobacz, tam gdzieś za ścianą
Też taki ktoś jak ty
Dawno przed całym światem
Zamknął drzwi
Więc może raz, na przekór
Uciec stąd daleko
Przed siebie pobiec choć raz
Gdzie cisza zapach ma traw
Gdzie niebo tonie wśród barw
Gdzie słońce gra
Przed siebie pobiec choć raz
Gdzie woda wody ma smak
Gdzie jeszcze śpiewać chce ptak
Nadziei ptak
Zostaw swój świat na potem
Wystaw do słońca twarz
Jeszcze na ciepłe kapcie
Przyjdzie czas
Mieszkanie, żona, dzieci
A czas na oślep leci
Radości i kłopoty wciąż te same
Jak długo tak chcesz żyć
Spakuj te dwie walizki
Które pod kurzem śpią
Gdzieś za plecami zostaw ciepły dom
I spróbuj raz, na przekór
Uciec stąd daleko
Przed siebie pobiec choć raz…
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz