Halina Kunicka - Uciekłam
Barbara Młynarska-Ahrens
Ucieknę, uciekam, uciekam, uciekłam
Deszcze mnie zmoczyły, na słońcu się spiekłam
Drogi nie znalazłam, buty pogubiłam
Od siebie uciekłam, donikąd przybyłam
A odnikąd dalej ruszyć muszę w drogę
Komu ja się jeszcze przydać na co mogę
Sama się nie lubię, chłopcy nie kochają
Nikt o nic nie spyta, ludzie wyśmiewają
No a może jednak przystanę, pomyślę
Może jaką kartę z miłym słowem wyślę
Może jakiś adres wymyślę, napiszę
Może czyjś głos nagle w tej ciszy usłyszę
Może czyjś głos znany, znany-zapomniany
Odnikąd zabierze, do domu sprowadzi
Przy stole posadzi, herbaty naleje
Zapyta: Dziewczyno, co się z tobą dzieje
Przed kim tak uciekasz, przed czym tak się bronisz
Jakiej szansy szukasz i za czym tak gonisz
Tu jest twoje miejsce, przy tym szorstkim stole
Tutaj zostać chciałaś na dole-niedole
Zszarzałaś, zmarniałaś, dziewczyno kochana
Zostań tutaj ze mną, zostań choć do rana
A rano zobaczysz, że się odmieniło
A mnie wtedy serce mocniej by zabiło
Że ktoś o mnie myśli, że ktoś mnie tak prosi
I w oczy zagląda, i na rękach nosi
Zostałabym pewnie, została bez słowa
I zaczęłoby się, zaczęło od nowa
Fot. H. Kunicka, B. Młynarska-Ahrens
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz