Saturn - Georges Brassens

Georges Brassens - Saturne
Zespół Reprezentacyjny - Saturn

Jarosław Gugała

Jest okrutny, jest małomówny,
a jego żywioł - to czasu bieg.
Nosi piękne imię Saturna,
ostrożnie z nim - on bogiem jest!...

Stąpa cicho, chód ma bezgłośny,
jak nocny złodziej, zwrot losu zły;
z nudów róży zasusza pąki,
by zabić czas, by ukraść dni...

I ty najdroższa, kiedyś zapłacisz
za każdy miesiąc, za każdy rok
zmierzchem skóry i szronem białym
na włosach twych i drżeniem rąk...

Starzy poeci już dawno spisali
występki jego i każdy grzech.
Dziś uśmiechy śle nam z oddali,
bo próżny bunt, bo na nic gniew!...

Wejdźmy razem więc, moja najdroższa,
w rozkoszy ogród i w czuły sad.
Wejdźmy w miłość, jak gdyby wiosna
na zawsze już tu miała trwać...

Niech zazdrości gestów i spojrzeń,
zamyśleń, snów i pośpiechu rąk.
Niech wie Saturn, że nikt nie może
już zabrać ich nam - nawet on...