Jolanta Kubicka - El Choclo - Julio Iglesias
Barbara Rybałtowska
Melodia ta ma w sobie jakąś moc tajemną
I zrobi z wami to, co zechce, tak jak ze mną
Do tańca porwie, oczaruje, będzie kusić
By mieć ją w uszach, nieustannie może zmusić
Ona od lat najmłodszych kątem przy mnie żyła
Bo moja babka do znudzenia ją nuciła
Jak echo marzeń swoich pierwszych niespełnionych
Gdy piękny ułan do tanga porwał ją
Porwał do tanga, a gdy się skończył taniec
Złożywszy comme il faut jej uszanowanie
W ostrogi trzasnął i jak się odwrócił
To już nie wrócił, zginął po nim wszelki ślad
Śmiech mnie ogarniał na takie opowieści
Naiwne i zabawne, i niedzisiejsze w treści
Lecz figlarz los zadziałał tak skwapliwie
I oto babci ja już dziś nie dziwię się...
I mnie to tango porwało w karnawale
Choć mnie karnawał nie obchodził wtedy wcale
Choć miałam chandrę i złamane biedne serce
Choć mi się żyć już nie chciało więcej
A wtem orkiestra zagrała porywiście
I ktoś na parkiet mnie wyciągnął posuwiście
I odtąd już i rytm, i partner, i melodia
Nie opuszczają mnie, o dziwo, aż do dziś
Melodia ta ma w sobie...
Ona od lat najmłodszych kątem przy nas żyła
Niejedna mama, babcia często ją nuciła
Jak echo marzeń, pierwszych marzeń niespełnionych
Gdy ją w ramiona ktoś porwał pierwszy raz
Porwał do tanga, a gdy się skończył taniec
Gdy przyszła wielka miłość, czy też rozczarowanie
Melodia ta została już w pamięci
Jak słodki okruch wspomnień z dobrych, młodych lat
Śmiech was ogarnia na takie opowieści
Naiwne i zabawne i niedzisiejsze w treści
Lecz figlarz los, podstępny i skwapliwy
On jeszcze was zadziwi, bo o tangu wie
On wszystko wie, on wszystko wie, o le
I gdy orkiestra znowu zagra porywiście
I ktoś na parkiet was powiedzie posuwiście
To ani smutek żaden, ni złamane serce
Nie będą się już liczyły więcej
Z melodią tą doprawdy nam do twarzy
To żaden wstyd, że umiemy jeszcze marzyć
I słowo daję, że już wcale się nie zdziwię
Gdy ktoś zaśpiewa z państwa ze mną na dwa pas
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz