Adam Aston - Opium - Stefan Witas
Andrzej Włast
Nocą skrzydła sów łopocą
I łagodny mrok swą kładzie dłoń
Na moją skroń, zmęczoną skroń
I nikt w błękitnej niszy
Nie przerywa ciszy
Ale serce słyszy
Głos zmieniony twój
Gdy mówisz mi, że kochasz mnie
Twe słowa są jak opium
Odurzasz mnie w tym dziwnym śnie
Słowami wonnemi jak opium
I modlę się niech wiecznie trwa
Pieszczota ust jak opium
Aż twoja miłość obłędna i zła
Zatruje mnie jak opium
Życie, wchłaniam cię w zachwycie
Piję aż do dna
Tą złudę, co w mem sercu trwa
Wieczyście trwa
I znów z uśmiechem wierzę
Twoich słów chimerze
Łudzę się, że szczerze
Kochasz jeden ty...
Obraz: Rolf Armstrong
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz