The Window - Leonard Cohen

Miałem już pierwszą płytę. Ale choć na okładce był wydrukowany tekst Zuzanny, uwierz mi proszę, że ani przez moment nie myślałem o tłumaczeniu. Słuchałem i to mi zupełnie wystarczało. Było ze mną dokładnie tak jak z Maćkiem. Nie chciałem dzielić się moim Cohenem z nikim obcym. Płyta była zdarta, ale nie aż tak, żeby nie można jej było przegrać na taśmę i nadać w ramach jakiejś audycji. Nadawałem nie takie rzeczy narażając się na długie i nudne rozmowy z inspektorami odpowiedzialnymi za jakość techniczną programu. Wyda ci się to może nieprawdopodobne, ale pracowałem kiedyś w radiu i, co więcej, lubiłem bardzo tę pracę. Ale mimo to w tamtym okresie nigdy nie nadałem w żadnej swojej audycji ani jednej ballady Cohena. Podkreślam to tak mocno dlatego, że wielu ludzi uważa mnie za sprawcę i inicjatora „mody na Cohena", która od niejakiego czasu niewątpliwie panuje w naszym kraju. Owszem, robiłem co mogłem, ale po pierwsze to nie ja zacząłem, a po drugie popularność Cohena w Polsce wynika z panujących u nas wprost idealnych warunków dla odbioru tej poezji. Jeżeli obecnie Leonard Cohen jest bardziej popularny w Polsce niż gdziekolwiek na świecie, łącznie z ojczystą Kanadą, to nie stało się tak na skutek mojej działalności. W końcu tłumaczy się go i śpiewa prawie na całym świecie. (Maciej Zembaty "Mój Cohen").

Leonard Cohen - The Window - Okno

Maciej Zembaty

Dlaczego stoisz przy oknie
Wciąż piękną i dumną chcąc być?
Twe piersi kaleczy cierń nocy
Włócznia wieku w twym boku już tkwi
Giniesz w łachmanach sumienia

Szukając zapachów i barw
Nerwy napięte i srebrne
Zwiotczały, stoczyła je rdza

Miłości wybrana, miłości zmrożona
Plątanino materii i ducha
Wybranko aniołów, demonów i świętych
Zastępów złamanych serc
Uspokój tę duszę

Ucałuj policzek księżyca
I z chmury niewiedzy swej wyjdź
Nowe Jeruzalem spłonęło
Po cóż czekać w ruinach na świt?
Na trudy się nie skarż ni słowem
I niech nie współczuje ci nikt
Jak róża po drabinie cierniowej
Pnij się w górę w milczeniu przez łzy

Oh chosen love, oh frozen love
Oh tangle of matter and ghost
Oh darling of angels, demons and saints
And the whole broken-hearted host
Gentle this soul

Rzuć potem tę różę do ognia
I słońcu w ofierze ją złóż
A słońce niech weźmie w ramiona
Najświętszy jedyny Bóg
Bóg marzy o śmierci litery
Bo żaden nie znaczy nic znak
Lecz sprzyja ciągłemu jąkaniu
Słów chcących ciałem się stać

Miłości wybrana...