Manon

Franz Völker - Manon - Valse boston
Stefan Witas

Stanisław Mar

Wszędzie, ach wszędzie
Ty jesteś wciąż ze mną
Wciąż nierozłącznie
Wśród dnia czy w noc ciemną
I gdzie obrócę wzrok obłąkany
Twój obraz widzę niezapomniany

Już sił mi brak
Nie wiem, gdzie jest zbawienie
Gdzie jest ucieczka i gdzie zapomnienie
Jak wyrwać z serca i jak zabić w sobie
To, co minęło i pamięć o tobie

Manon, w każdym śnie
Widzę cię, słyszę cię
Manon, ten twój czar
Nieci w krwi mojej żar

Manon, ukochana
Ach, widzę cię wciąż
I łzy tęskne płyną
Za tobą, dziewczyno

Manon, wróć, ach wróć
Ja cię błagam przez łzy
Manon, mękę skróć
Usłysz skarbie mnie ty

Jedyna miłości mej królowo
Spełń dawne sny na nowo
Manon, ach Manon

Urokiem swym rzucają czary
Za czarem tym idziemy w ślad
On wiedzie nas w miłości świat