Stefan Witas
Zmiłuj się, już idź
Marian Hemar
Zmiłuj się i idź
Widocznie musi tak być
Czyja wina
Ach wiem, niczyja
To nie pierwszy raz
Że płomień płonął i zgasł
I miłość właśnie
Tak samo mija
Wina jest miłości
Że ucieka precz
I szczęście, że jest płoche
Ot, w czem rzecz
Kiedy rwie się nić
Widocznie musi tak być
Już nie myśl o tem
Już teraz idź...
Na fot. Elżbieta Barszczewska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz