Tadeusz Faliszewski
Walery Jastrzębiec
Gdy w noc zimową
Widzę tysiąc gwiazd na niebie
Chcę żyć na nowo
Jak za młodu marzyć, śnić
Zmyć pleśń z mej duszy
Co tętno serca często głuszy
Rozkosz złudzeń znowu pić
I radosne wieńce wić
Słowem, kochać, marzyć, żyć
Lecz śród gromady
Tych gwiazd, co kuszą mnie
Gdy szukam rady
Gdzie szczęście znaleźć, gdzie
Swój promień blady
Szlą tylko gwiazdy dwie
W nich iskra szczęścia drży
I minione sny
Czyś mnie kochała
Któż odgadnie tajemnicę
Lecz gdybyś chciała
Gdybyś mogła kochać znów
Tętniące serce
Utkane z westchnień mych kobierce
I klejnoty moich snów
Wszystko oddam ci bez słów
Gdybyś mnie kochała znów
Gdy ciemną nocą
Tak żarzą się, tak lśnią
I tak migocą
Cudownych świateł grą
Sam nie wiem, po co
Chcę dać im duszę swą
Gwiazdy to, czy oczy twe
Spytaj własne serce swe
Co ci szepcą gwiazdy te
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz