Historia niedopowiedziana - Artur Andrus


Alicja Majewska
Historia niedopowiedziana

Artur Andrus  👉👉👉


I noc ma swoją ciemną stronę
Kiedy nie łasi się do rzęs
I wtedy wiersze niedokończone
Nadają nocy głębszy sens
Gdy sen nie garnie się do powiek
A za oknami prawie biało
Myślę, że po ostatnim słowie
Coś jeszcze być musiało

Historia niedopowiedziana
Niebanalna, nieoczywista
Jakaś tęsknota nieopisana
W niewysłanych listach
Przeżycia, których nie było
I jakieś słowo, jakiś gest
Niewyznawana nigdy miłość
Na pewno gdzieś tam jest

Niepewnym światłem gwiazdy płoną
Gasi je coraz bliższy świt
Zamieniam wierszy nieskończoność
W umiarkowanie lekki byt
Między euforią a gehenną
Jest jeszcze dużo dobrych wspomnień
Więc niech już w każdą noc bezsenną
Z wierszami przyjdzie do mnie

Historia niedopowiedziana...

Za rzęs i powiek parawanem
Nic nie jest nigdy i na zawsze
Bo to co niewypowiedziane
Jest czasem lepsze i ciekawsze

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz