Homo Homini
Wieczorem zwykle jestem sam
Marek Dutkiewicz
A jeśli kiedyś ci wypadnie iść
Na północ, drogą pośród skał
Zapytaj, czy pamięta jeszcze mnie
Dziewczyna, która mieszka tam
Zapytaj, czy na przystań chodzi z psem
By na wieczorny czekać prom
I czy od wiatrów mroźnych chroni ją
Ten sam dachówką kryty dom
Strugą piasku poprzez palce biegnie czas
Wspomnienia, wspomnienia
Wieczorem zwykle jestem sam
Zapytaj, czy na oknie stoi wciąż
Porcelanowy biały dzban
Zapytaj o historię Anglii też
Na pamięć pewnie ją już zna
Zapytaj też, czy się spełniły już
Zaplanowane przez nią sny
A krążek, co na palcu złotem lśni
Ochronił ją od przygód złych
Strugą piasku...
Więc jeśli kiedyś wypadnie iść
Na północ, drogą pośród skał
Zapytaj, czy pamięta jeszcze mnie
Dziewczyna, która mieszka tam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz