Jonasz Kofta
Naprawdę jaki jesteś - nie wie nikt
Ty sam o sobie tyle wiesz, co nic
W tańczących wokół szarych lustrach dni
Rozbłyska twój jasny śmiech
Przerwany w pół czuły gest
W pamięci składam wciąż pasjans z samych serc
Naprawdę jaki jesteś - nie wie nikt
Ta prawda niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę twój zapach snu
Rysunek ust, barwę słów
Niedokończony, jasny portret twój
Uniosę go, ocalę wszędzie
Czy będziesz ze mną, czy nie będziesz
Talizman mój z zapatrzeń nagłych twych gdzieś hen
Gdy kiedyś poczujemy miły
Że nasze dni się wypełniły
Przez życie pójdę z ocalonym swym snem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz