Homo Homini
Marek Dagnan
Na samym dnie, na samym dnie
W sercu moim, wielki strach
Mieszka w sercu moim
Co będzie, gdy zabraknie sił
Nie potrafię dalej iść
Inni pójdą dalej
Będę sam…
Gdzieś obok mnie przelecą dni
W jednostajnym rytmie chwil
Coraz dalej, dalej
I będę tak na wieki stał
Utracony licząc czas
Pośród pustej drogi
Będę sam….
Na samym dnie, na samym dnie
W sercu moim, wielki strach
Mieszka w sercu moim
Co będzie, gdy okaże się
Że przez życie wiodła mnie
Gwiazda, której nie ma
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz