Pesenka kavalergarda - Szwoleżerowie - Bułat Okudżawa

Gwiazda zwodniczego szczęścia - 1975

Władimir Kaczan
Piesenka kawalergarda

Bułat Okudyawa - Andrzej Mandalian
Szwoleżerowie

Szwoleżerowie, żywot krótki
I stąd ta słodycz każdej z chwil.
Otwiera namiot dźwięk pobudki
I echo surm w pamięci tkwi,
I jazdy słychać kłus walecznej,
I — szable w dłoń, i — konie w cug...
Słów czułych o miłości wiecznej
Dziewczęciu prawić nie daj Bóg!

Daremne nasze dzienne sprawy,
Daremne wino, śmiech i śpiew,
Nie będzie chwały ani sławy,
Dopóki nie przelana krew.
I nigdy dosyć krwi serdecznej,
By zbyć się trosk i nie znać trwóg...
Nie prawmy o miłości wiecznej,
Od czułych słów uchowaj Bóg!

Puchary w krąg, lśni oczu błękit
I każdy z losem za pan brat,
I wszystko jak w zasięgu ręki:
I stały ląd i trwały ład...
Drewniany krzyż po nocy wietrznej
Już czeka na rozstajach dróg...
Nie prawmy o miłości wiecznej,
Od czułych słów uchowaj Bóg!

Песенка кавалергарда

Кавалергарды, век не долог,
и потому так сладок он.
Труба трубит, откинут полог,
и где-то слышен сабель звон.

Еще рокочет голос струнный,
но командир уже в седле...
Не обещайте деве юной
любови вечной на земле!

Напрасно мирные забавы
продлить пытаетесь, смеясь.
Не раздобыть надежной славы,
покуда кровь не пролилась...

И как ни сладок мир подлунный --
лежит тревога на челе...
Не обещайте деве юной
любови вечной на земле!

Течет шампанское рекою,
и взор туманится слегка,
и все как будто под рукою,
и все как будто на века.

Крест деревянный иль чугунный
назначен нам в грядущей мгле...
Не обещайте деве юной
любови вечной на земле!