Mira Kubasińska
Byłeś we śnie tylko
Bogdan Loebl
Gdy dziś napisałam na szybie twe imię
To lód, niby w słońcu, roztopił się, spłynął
I róża pod oknem na śniegu zakwitła
Choć w zimie nie kwitnie
Gdy dziś wymówiłam w pokoju twe imię
To w domu, każdy przedmiot je echem odmienił
I słowik pod oknem na drzewie zaśpiewał
Choć w zimie nie śpiewa
A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma
Że czasem już myślę - we śnie byłeś tylko
Lecz wszystko zaprzecza
Tobie szumią drzewa, rosną kwiaty na śniegu
Tobie słowik śpiewa
Gdy dziś pomyślałam w ogrodzie twe imię
I klon, niby wiosną, obsypał się liśćmi
I jabłoń na ścieżkę rzuciła ci owoc
Choć w zimie nie rodzi
A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma
Że czasem już myślę - we śnie byłeś tylko
Lecz wszystko zaprzecza
Jabłonie, czereśnie, moje kwiaty w ogrodzie
Ścięte mrozu mieczem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz