Murka

Kto by pomyślał, że ze zwykłej błatnej piosenki można stworzyć utwór symfoniczny!

A poniżej kilka z niezliczonych wersji tego

popularnego utworu, który powstał w latach 20.
w Odessie.

Sława Przybylska

Agnieszka Osiecka

Żegnaj, nasza Murka, żegnaj, ukochana
Bywaj i na wieki idź już precz
Zaprzedałaś wrogom całą swą ferajnę
Koniec z tobą, Murka, zwykła rzecz

Źle ci było, Murka ? Źle ci było z nami
Czy ci nie starczało jeść i pić
To przez ciebie, Murka, zostajemy sami
Koniec z tobą, Murka, musi być

Powiedz, moja Murka, powiedz, moja miła
Gdzie ci będzie lepiej niż tu masz
Kto cię tak zbuntował, żeś ty nas zdradziła
Do roboty poszłaś, do CzK

Dawniej dostawałaś czarną tu machorkę
lecz nie fajczył z tobą byle kiep
Teraz z frajerami palisz „złotą trojkę"
Żegnaj, nasza Murka, kula w łeb

Teraz nasza Murka w czarnej śpi mogile
A my na cmentarzu jak co dnia
Gdzie nam będzie lepiej, gdzie nam będzie milej
Jak przy tobie, Murka, Murka zła


Michaił Gulko

Прибыла в Одессу банда из Амура,
В банде были урки, шулера.
Банда занималась темными делами,
И за ней следила Губчека.

Эх, Мурка, ты мой Муреночек!
Мурка, ты мой котеночек!
Мурка - Маруся Климова,
Прости любимого!

Речь держала баба, звали ее Мурка,
Хитрая и смелая была.
Даже злые урки и те боялись Мурки,
Воровскую жизнь она вела.

Мурка, ты мой Муреночек!
Мурка, ты мой котеночек!
Мурка - Маруся Климова,
Прости любимого!

Вот пошли провалы, начались облавы,
Много стало наших попадать.
Как узнать скорее - кто же стал шалявым,
Чтобы за измену покарать.

Кто чего узнает, кто чего услышит,
Нам тогда не следует зевать:
Нож пускай подшпилит, пистолет поставит,
Пистолет поставит - пусть лежат!

Эх, Мурка, ты мой Муреночек!
Мурка, ты мой котеночек!
Мурка - Маруся Климова,
Прости любимого!

Как-то шли на дело, выпить захотелось,
Мы зашли в шикарный ресторан.
Там сидела Мурка в кожаной тужурке,
А из-под полы торчал наган.

Слушай, в чем же дело? Что ты не имела,
Разве я тебя не одевал?
Кольца и браслеты, юбки и жакеты
Разве я тебе не добывал?

Здравствуй, моя Мурка, здравствуй, дорогая,
Здравствуй, моя Мурка и прощай!
А ты зашухарила всю нашу малину
И за это пулю получай!


Stasiek Wielanek

Hen w Odeskim porcie banda grasowała
Nieuchwytna od szeregu lat
Z policyjnych obław wychodziła cało
Nigdy nie ponosząc żadnych strat.

Nocą kiedy miasto z cicha usypiało
Banda pruła zamki wielkich kas
Albo karawany napadała śmiało
Z łupem odchodziła w gęsty las

W bandzie żyła Murka dziewczę czarnookie
Nie wiadomo skąd ją przygnał los
Lecz banda czuwała nad jej każdym krokiem
W bandzie żyła od najmłodszych lat

Raz gdy po robocie na kieliszek wina
Do tawerny weszliśmy we trzech
Tam śpiewała Murka przy dźwiękach pianina
Wkoło Murki dźwięczał tylko śpiew

Gdy nas zobaczyła zbladła i zadrżała
A jej uśmiech  uśmiech nagle gdzieś już zgasł
Wszystko było jasne - Murka nas zdradziła
Przy stoliku z Murką siedział szpieg

W ręku błysnął nagan,  wystrzał targnął głucho
Murka się zwaliła z krzesła w dół
  Głową uderzyła  o podłogę głucho
Krew prysnęła z Murki aż na stół.

Ukochana Murko - policyjna suko
Zdradę zapłaciłaś życiem swym
Banda nie przebacza, kula jest zapłatą
Zdradę można zatrzeć tylko krwią

Tam w Odeskim porcie jest mogiła mała
Opuszczona pośród starych drzew
Tam swą czarną Murkę banda pochowała
A po Murce został tylko śpiew...