Guma do żucia - Marek Grechuta

Krystyna Janda - Guma do żucia

Marek Grechuta

Widzę cię, mówisz coś
Za daleko, niknie głos
Jak za pancerną szybą
Cóż za głos to musi być
Jaką piękną niesie myśl
Ach, gdyby mógł tu płynąć

Mijam mur, szklany mur
I podbiegam po tych parę słów,
Widzę teraz już wyraźnie ruch twych ust
Co za niespodzianka

Cały czas, kiedy śnię
I w domysłach gubię się
Ten szept mnie kusi słowem
Szelest warg mógłby nieść
Piękną myśl, a tu treść
O smaku cytrynowym

Guma, guma do żucia
Nie do nakarmienia, nie do otrucia
Nie do nakarmienia, a do wyzucia
Ust ze słów...

Teraz ja. Widzisz mnie

Ten zachęcający gest

Co ci na myśl przywodzi

Przypatrz się, w tę i w tę

Wzywam cię, oddalam cię

Jak łatwo gestem zwodzić

Mijasz mur, szklany mur

Podbiegasz na mój jeden ruch

Teraz jest dla ciebie niespodzianka

Cały czas, kiedy śnisz

I w domysłach ciągle tkwisz

Ten gest to sztuczny wietrzyk

Mechaniczny, równy ruch

Pod nim nie ma żadnych słów

Jest tylko szmer powietrza

Wachlarz, składany wachlarz
Kolorowa, plastikowa tafla
Można sobie zawsze pomachać

W tę i w tę...

Jeszcze raz, żadnych słów
Niewidoczny palców ruch
Na mojej gładkiej skroni
To makijaż na mój ból
To maseczka jednej z ról
Co w mej pamięci płonie

Wybierz broń. Grand lorgnon
Wybierz moją zamyśloną skroń
Popatrz najdokładniej, co mi jest
Odgadnij tajemnicę

Oto zielona łąka
Twoja ręka roztrąca cienie traw
I promyk słońca pada na mą twarz
Jestem Julią w Weronie
Zaciskają się dłonie
Jakbyś zawisnął po drugiej stronie
Okna gmachu moich snów

Trzymam, trzymam twe ręce
Siły mam przecież więcej
Niż potrzeba, by rzucić pestkę
Lub rozłożyć wachlarz...