Marian Hemar
Pamiętaj o tym wnuku...
Kiedyś, gdy z tej wojny wrócę
Za jakieś kilkadziesiąt lat,
Plecak złożę, buty zrzucę
I wyciągnę nogi rad.
Wnuków zbierze się gromadka,
Ciesząc mnie szczebiotem swym,
I o bajkę będą prosić dziadka,
A cóż ja opowiem im?!
Pamiętaj o tem wnuku,
Że dziadzio był w Tobruku
I myślał sobie: oj, niedobrze,
Oj, niedobrze, coś za dużo huku.
Szumiało morze w blasku,
Błyszczało niebo w trzasku,
A dziadzio myślał: co tu tyle,
Co tu tyle nasypali piasku?
Wnuki się pytają kołem,
Po co dziadziu wziął się tam?
Po co się w Tobruku wziąłem?
Prawdę mówiąc nie wiem sam.
Czy żeby lepszą kontrol mieć,
Osadzili mnie w fortecy,
Tutaj, powiedzieli, siedź.
Pamiętaj o tym wnuku,
Że dziadzio był w Tobruku
I myślał sobie różne rzeczy,
Różne rzeczy raczej nie do druku.
A żeby człek zmysłowy
Nie czuł się zbyt nerwowy,
Dostawał takie witaminy…
Że jak zjadł, nie było więcej mowy.
Pamiętaj o tym wnuku,
Że dziadzio był w Tobruku.
Co o tym wspomni, to się dzisiaj
Śmieje do rozpuku...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz