Adolf Dymsza
Warszawa da się lubić
Bronisław Brok
Trzeba miastu spojrzeć w oczy,
jak Gieniuchnie swej w oczęta,
już tej chwili, tej uroczej
się nie zapomni, się zapamięta.
Warszawa da się lubić,
Warszawa da się lubić,
tu szczęście można znaleźć,
tutaj serce można zgubić.
Wiadoma rzecz stolica
i każde słowo zbędnem
i w ogóle, i w szczególe,
i pod każdem innem względem.
Z nią się nawet podobnież
i miasto Paryż równać nie ma prawa,
bo faktycznie wiadomo, pardą,
lecz nie ma, nie ma
jak Warszawa!
Kto odmienne rzuci zdanie,
też spokojna nasza głowa!
Mamy na nie zapytanie:
Panie szanowny, po co ta mowa.
Warszawa da się lubić...
Warszawa da się lubić
Bronisław Brok
Trzeba miastu spojrzeć w oczy,
jak Gieniuchnie swej w oczęta,
już tej chwili, tej uroczej
się nie zapomni, się zapamięta.
Warszawa da się lubić,
Warszawa da się lubić,
tu szczęście można znaleźć,
tutaj serce można zgubić.
Wiadoma rzecz stolica
i każde słowo zbędnem
i w ogóle, i w szczególe,
i pod każdem innem względem.
Z nią się nawet podobnież
i miasto Paryż równać nie ma prawa,
bo faktycznie wiadomo, pardą,
lecz nie ma, nie ma
jak Warszawa!
Kto odmienne rzuci zdanie,
też spokojna nasza głowa!
Mamy na nie zapytanie:
Panie szanowny, po co ta mowa.
Warszawa da się lubić...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz