Józef Przerwa-TetmajerJak wspaniała nasza postać
Jak wspaniała nasza postać,
Kiedy w słońcu błyszczy stal;
Koń rży, ziemi nie chce dostać,
Pójdziesz koniu, pójdziesz w dal.
Taki los wypadł nam,
Dzisiaj tu, jutro tam.
My możemy żyć wesoło,
Gdy nie wiemy, gdzie nasz grób,
Jedna kulka świśnie w czoło,
I o ziemię runie trup
Taki los...
Ty, dziewczyno, nie płacz wiele,
Tylko jedną łezkę zroń,
Wy się zbliżcie przyjaciele,
Uściśnijcie bratnią dłoń.
Jan Rosen
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz