Rota Piłsudczyków

Rota Piłsudczyków

Nie rzucim ciebie, Wodzu nasz,
Nie damy pogrześć sprawy!

Sztandar przy którym wiernie trwasz,
oddamy Bogu krwawy!
Nie wyrwie nam go swój ni wróg –
Tak nam dopomóż Bóg!

Nie spoczniem, póki w proch i pył
nie legnie przemoc wraża!
Zaczerpniem z ducha twego sił
z wiarą co cuda stwarza.
Śmiało po Złoty sięgniem Róg –
Tak nam dopomóż Bóg!

Pójdziemy gdy zapalisz wić,
na kule i na druty!
Choćby w katordze przyszło zgnić,
nie zlożym szabli póty,
póki zhańbiony Polski próg –
Tak nam dopomóż Bóg!

Niestraszne dla nas gromy burz,
ani więzienia mury,
bo cóż dla ducha kraty, cóż
więzienia mrok ponury?
Nie zlękniem się podziemnych dróg –
Tak nam dopomóż Bóg

Wszak na sumieniach polskich my
ołowiem dzisiaj legli –
podłym zmącili słodkie sny
jak grom z tatrzańskich regli –
Wolność by tęczy błyśnie łuk –
Tak nam dopomóż Bóg!

O, niedaremny był twój trud
i niedaremne znoje!
O, cześć ci, sława, coś nas wiódł
na pierwsze z Moskwą boje!
Przeorze Polskę dziś twój pług –
Tak nam dopomóż Bóg!