Jan Pietrzak
Czy te oczy mogą kłamać
Agnieszka Osiecka
…a gdy się zejdą raz i drugi
kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością,
bardzo się męczą, męczą przez czas długi,
co zrobić, co zrobić z tą miłością...?
On już je widział,
on zna te dziewczyny
z poszarpanymi nerwami,
co wracają nad ranem nie same,
on już słyszał o życiu złamanem...
Ona już wie,
już zna te historie:
że żona go nie rozumie,
że wcale ze sobą nie śpią –
ona na pamięć to umie...
Jakże o tym zapomnieć,
jak w pamięci to zatrzeć?
Lepiej milczeć przytomnie
i patrzeć.
Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie!
Czy ja mógłbym serce złamać? Itepe…
Gdy się farsa zmienia w dramat,
nie gnam w kąt.
Czy te oczy mogą kłamać? Ależ skąd!
A gdy się czasem w życiu uda
kobiecie z przeszłością, mężczyźnie po przejściach,
kąt wynajmują gdzieś u ludzi
i łapią, i łapią trochę szczęścia...
On zapomina
na rok te dziewczyny
z bardzo długimi nogami,
co wracają nad ranem nie same –
woli ciszę z radzieckim szampanem...
Ona już ma,
już ma taką pewność,
o którą wszystkim wam chodzi –
zasypia bez żadnych proszków,
wino w lodówce się chłodzi...
A gdy przyjdzie zapomnieć
i w pamięci to zatrzeć,
lepiej milczeć przytomnie
i patrzeć.
Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie...
Czy ja mógłbym serce złamać? Itepe…
Kiedyś to zrozumiesz sama – to był błąd!
Czy te oczy mogą kłamać? Ależ skąd!...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz